Derd etme!

Derd etme bu hayatı, en uzun bahar geçer
Sineni şerha şerha yaralayan yâr geçer

Yandığın yakıldığın sevdalar nerde şimdi
Mülkümde duman duman yükselen bu nâr geçer

Hani geceler boyu döktüğün gözyaşları
Bitmeyecek dediğin elim intizar geçer

Bir derman ister isen aç sineni Allah’a
O’nun nazar ettiği cümle inkisar geçer

Kapılma bir zülfe ki gün gelir kemend olur
Peşinden her koştuğun cezbeden şikâr geçer

Nerede her lahzanı damla damla eriten
Unutma genç olup da nice ihtiyar geçer

Sev ki bâd-ı sabâyı her seher tazelenir
Sinene estiğinde bin bir âh u zâr geçer

Cihanda neşe varsa Hakk’a kul olmadadır
Şan, şöhret, makam, devlet, nice itibar geçer

Sakla gözyaşlarının içine hem takvâyı
Can alıp can satılan meydan-ı pazar geçer

Her sözün doğru olsun, her şiirin tek Kâfî
Kıyamet kopar bir gün bu deni diyar geçer

24 Ekim 2009

(Kâfi mahlasıyla yazdığı şiirlerle gönlümüzün pasını silen Ekrem Kaftan üstadımızdan yine muhteşem bir eser)  

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Özgecan Aslan cinayeti, idam cezası ve kısas...

Resim
Türkiye son birkaç gündür tarihinin en dramatik günlerini yaşıyor. Üniversite öğrencisi bir genç kız Özgecan Aslan , bindiği minibüsün şoförü tarafından tecavüze direndiği için önce bıçaklanarak öldürülüyor ardından da yakılıyor. Bu vahşi olay ülke genelinde büyük infiale neden oldu. Siyasetçisinden sanatçısına sporcusundan sıradan vatandaşına kadar geniş halk kitleleri yurdun her noktasında bu vahşi cinayeti lanetledi.  Ancak ne var ki, toplum olarak o kadar çok acıyı kanıksadık ki, bu vahşi cinayet de lanetlenmekten öteye gidecek gibi görünmüyor. Son yıllarda ciddi oranda artan kadın cinayetleri, kadına şiddet olaylarında tırmanış, töre adı verilen cahiliye adetlerinin çoğalması vs. Türkiye adına birer utanç vesileleri olarak kayıtlara geçmeyi sürdürüyor.  2004 yılında akrabası tarafından tecavüze uğrayıp hamile kaldığı için suçlanan, aile meclisi kararıyla infaz edilen ve ülkemizde töre cinayetlerinin simgesi haline gelen Güldünya (1), 2013 yılında İstanbul'd
Devamı

Sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber!

Resim
18 Mart 1915. 100 yıllık destanın ve şehitlerimizin anısına. Ruhları şad olsun... ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi? En kesif orduların yükleniyor dördü beşi. -Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya- Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya. Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı! Nerde-gösterdiği vahşetle 'bu: bir Avrupalı' Dedirir-Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi, Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi! Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer, Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer. Yedi iklimi cihânın duruyor karşında, Ostralya'yla beraber bakıyorsun: Kanada! Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk: Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk. Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ... Hani, tâuna da züldür bu rezil istilâ! Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil, Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkıyle, sefil, Kustu Mehmedciğin aylarca durup karşısına; Döktü karnındaki esrârı h
Devamı

Lütfen çimlere basınız!

Resim
Eskiden ne çok yerde karşımıza çıkardı, "çimlere basmayınız" tabelaları. Günümüzdeki birçok şey gibi onlar da geçmişte kaldı. Acaba o yazıyı yanlış mı anladık?! Çocukken o yazıyı görüp çimlerden, yeşil alanlardan uzak kalan nesiller büyüdükleri zaman yeşile karşı bir ön yargı mı beslediler?! Şaka tarafı bir yana Türk insanının son yıllardaki "yeşil" alerjisi, dünyadaki çevre duyarsızlığıyla yarışır boyutta. Örneğin binlerce yıllık kadim şehir, birçok medeniyete ev sahipliği yapmış, payitaht İstanbul'da günümüzde bırakın yeşil alan bulmayı, toprak gördüğünüz zaman bile kendinizi şanslı hissedebilirsiniz. Kentleşme kavramını sadece ve sadece binalaşma olarak algılayıp üstü üste çirkin yapılar kurmak, taş yığınlarından ibaret, estetik kaygıdan uzak ortak mahal alanları inşa etmek günümüzün en ciddi buhranlarından biri olsa gerek. Çok değil bundan 10 yıl önce mahallelerimiz vardı bizim. Tanıdığımız komşularımız, sokaklarında top koşturduğumuz, oyunlar
Devamı